Dla roślin niedobre są skrajności. Zarówno suchy jak i podmokły teren nastręczają wielu trudności przy ich wyborze. Działki suche i piaszczyste możemy nawadniać, a podmokłe meliorować, jednak nie zawsze jest taka możliwość. Ponadto są to zabiegi czasochłonne i kosztowne i w niektórych wypadkach nie dadzą pożądanych efektów. Czy oznacza to, że na takich terenach jesteśmy bez szans na ogród? Ależ nie! Istnieją takie gatunki, które świetnie radzą sobie na podmokłych terenach i to właśnie na nich skupimy się w tym wpisie. Przedstawiamy 8 najlepszych gatunków na podmokłe gleby.

1. Dereń biały

Ozdobny krzew dorastający 3 m wysokości. Wytwarza liczne odrosty korzeniowe. Dzięki temu rozrasta się bardzo szeroko. Za sprawą swoich jaskrawoczerwonych pędów wygląda pięknie również zimą. Jest tylko jeden warunek- aby pędy się wybarwiały musi rosnąć na stanowisku słonecznym. Dereń biały kwitnie od maja do czerwca. Jednak jest o tyle niezwykły, że powtarza kwitnienie aż do jesieni. Owoce zaczynają dojrzewać w sierpniu. Mają kolor biały i są bardzo ozdobne. Nie są jadalne. Dereń biały rośnie dobrze na glebach podmokłych. Preferuje stanowisko słoneczne. Ma bardzo dobrą mrozoodporność- nie wymaga okrycia na zimę. Lubi przycinanie. W związku z tym świetnie nada się do stworzenia żywopłotu. Derenia białego przycinamy wczesną wiosną. Wszystkie pędy tniemy nad 5 pąkiem. Zapewni to roślinie zwarty pokrój. Jeśli chcemy, aby krzew był wyższy to przesuwamy się kilka pąków w górę. W sprzyjających warunkach dereń biały może przyrastać około 100 cm rocznie.

2. Bez czarny

Krzew dorastający do 7 m wysokości. Idealnie nadaje się do dużych ogrodów. Kwitnie w maju. Wtedy to wytwarza baldochogrona złożone z białych, drobnych kwiatków. Mają one przyjemny lecz duszący zapach. Z przekwitniętych kwiatów powstają owoce. Najpierw mają barwę zieloną. Zaczynają dojrzewać w sierpniu. Wtedy to przyjmują czarną barwę. Bez czarny może być sadzony na stanowiskach słonecznych oraz półcienistych. Rośnie bardzo dobrze na glebach wilgotnych. Lubi azot, dlatego warto stosować nawozy z przewaga tego pierwiastka. Ma dużą odporność na zanieczyszczenia środowiska. Jest w pełni mrozoodporny. Bez czarny można przycinać wczesną wiosną. Młode egzemplarze tniemy delikatnie, a starsze silniej, aby je odmłodzić. Owoce bzu czarnego są jadalne i bardzo zdrowe.

3. Metasekwoja chińska

Należy do rodziny cyprysowatych. Jest wysokim drzewem dorastającym do 35 m wysokości. W ogrodzie będzie jednak mniejsza niż w naturalnym środowisku. Ma ona strzelisty, stożkowy pokrój. Metasekwoja chińska gubi igły na zimę. Jesienią przebarwiają się one na żółty kolor i padają. Pięknie prezentuje się jako soliter. W Polsce znajdziemy kilka odmian metasekwoi chińskiej. Wśród nich jest kilka karłowych, które można sadzić w mniejszych ogrodach. Metasekwoja chińska preferuje stanowisko słoneczne. Bardzo dobrze rośnie na terenach podmokłych. Gleba powinna być żyzna i próchniczna o odczynie kwaśnym. Młode metasekwoje w mroźne zimy należy okryć agrowłókniną. Starsze egzemplarze cechują się dobrą mrozoodpornością.

4. Cypryśnik błotny

Roślina pochodząca z Ameryki Północnej. W Polsce dorasta maksymalnie do 25 m wysokości. Rośnie dość wolno. Jego naturalne środowisko to tereny bagienne i okresowo zalewane. Tworzy korzenie oddechowe. Gałęzie cypryśnika błotnego są gęsto ułożone- w szczególności u młodych egzemplarzy. Cyprysik błotny zrzuca igły na zimę. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym. Gleba powinna być żyzna. Cypryśnik błotny rośnie bardzo dobrze na terenach podmokłych. Młode okazy w pierwszych latach uprawy w mroźne zimy należy okryć agrowłókniną. Starsze egzemplarze poradzą sobie bez okrycia. Cypryśnik błotny ma bardzo  dużą odporność na choroby i szkodniki. Jako, że jest to drzewo o powolnym wzroście nadaje się do sadzenia zarówno w małych jak i dużych ogrodach.

5. Olsza czarna

Drzewo często spotykane w polskich lasach. Dorasta do 30 m wysokości. Ma stożkową koronę i strzelisty pień. Kora olszy jest prawie czarna. Kwiaty są zebrane w kotki. Powstają one już przed zimą i mają kolor czerwonawy, podczas kwitnienia przebarwiają się na zielono. Z kotków żeńskich rozwijają się owoce- małe brunatne orzeszki. Olsza czarna preferuje stanowisko półcieniste. Poradzi sobie w słońcu jednak jej wzrost będzie mniej intensywny. Bardzo źle znosi suszę- jest rośliną terenów bagiennych. Odczyn podłoża do jej uprawy powinien być obojętny. W handlu znajdziemy wiele pięknych odmian olszy. Najlepiej prezentuje się sadzona w pobliżu zbiorników wodnych.

6. Wierzba biała

Jest drzewem dorastającym do 25 m wysokości. Ma szeroką koronę i krótki pień. Jej pędy są giętkie i lekko zwisają. Ma bardzo głęboki system korzeniowy. Liście wierzby białej mają kolor zielony z delikatnie srebrną nutą. Wierzba kwitnie w kwietniu. Kwiaty zebrane są w kwiatostany typu kotki. Jest ona rośliną dwupienną. Nie jest wymagająca jeśli chodzi o typ podłoża na jakim rośnie. Ważne, aby było ono stale wilgotne. Wierzba biała najlepiej czuje się na stanowisku słonecznym. Bardzo dobrze znosi przycinanie. Niezwykle łatwo się ukorzenia- młodą gałązkę wystarczy wsadzić do wody i po niedługim czasie wypuści korzenie. W polskich ogrodach bardzo popularny jest mieszaniec wierzby białej i babilońskiej zwany potocznie wierzbą płaczącą. Charakteryzuje się bardzo cienkimi, długimi i zwisającymi pędami.

7. Liatra kłosowa

Po drzewach i krzewach przyszedł czas na bylinę. Liatra kłosowa jest wieloletnią rośliną należącą do rodziny astrowatych. Jest uprawiana jako roślina ozdobna ze względu na swoje piękne, strzeliste kwiatostany. W zależności od odmiany mogą mieć różne barwy. Liatra kłosowa jest rośliną miododajną. Dorasta do 70 cm wysokości. Opisywana bylina nie jest wymagająca jeśli chodzi o warunki uprawy. Preferuje stanowisko słoneczne. Jeśli mamy ogród na terenie podmokłym to dla liatry musimy wybrać możliwie najsuchsze miejsce- toleruje duża ilość wilgoci jednak w bagnie sobie nie poradzi. Wtedy to będą gnić jej bulwy. Liatrze kłosowej wystarczy jedna dawka nawozu mineralnego wieloskładnikowego w sezonie. Co kilka lat liatrę należy przesadzać- wtedy będzie kwitła obficiej. Podczas tego zabiegu warto ją podzielić- uzyskamy młode sadzonki.

8. Kosaciec syberyjski

Bardzo trwała roślina idealnie nadająca się na tereny bagienne. W handlu znajdziemy kilka odmian kosaćca, jednak najpopularniejszy jest ten o pięknych niebieskich kwiatach. Kosaciec syberyjski dorasta do 100 cm wysokości. Jego liście są wąskie i długie. Nieco przypominają źdźbła trawy. Kwitnie w maju i czerwcu. Preferuje stanowiska półcieniste, jednak w słońcu i w cieniu także sobie poradzi. Najważniejsze, że lubi gleby podmokłe i bagienne- bez obaw możemy sadzić go w ogrodach o takim typie terenu. Możemy rozmnażać go przez podział kłączy.Jest w pełni mrozoodporny- nie wymaga okrycia na zimę. Nadaje się na kwiat cięty- będzie pięknie wyglądał w wazonie.