1. Wybór miejsca na rabatę

Jak sama nazwa wskazuje, na rabatę z roślinami odpornymi na susze musimy wybrać miejsce, o dobrze przepuszczalnej, lekkiej glebie i dużym nasłonecznieniu. Rosły będą na niej byliny naturalnie występujące właśnie na takich terenach, które mają szereg przystosowań, aby przetrwać duże niedobory opadów. Nie możemy więc stworzyć takiej rabaty w miejscach o gliniastej mokrej glebie, ponieważ wtedy cały nas zamysł minie się z celem. Jeśli mamy możliwość, to znajdźmy miejsce w ogrodzie, które będzie dobrze widoczne, ponieważ nasza rabata będzie się składać głownie z kwiatów wieloletnich, które będą wyglądały pięknie przez cały sezon.

2. Zabiegi pielęgnacyjne

Wieloletnie rośliny kwitnące, czyli byliny są w większości przypadków bezobsługowe. Większość gatunków ma pełną mrozoodporność, nie trzeba więc ich okrywać na zimę. Nie rozrastają się nadmiernie- odpada więc nam przycinanie. Jedyne rzeczy, które musimy zrobić, to usunięcie uschniętych liści na jesień lub wiosnę, oszczędne nawożenie, aby nasze rośliny pięknie kwitły i sporadyczne podlewanie w pierwszym roku po posadzeniu, zanim dobrze ukorzenią się na nowym miejscu. Możecie powiedzieć, że jednak nie są takie bezobsługowe, bo wymieniliśmy kilka zabiegów. Jednak te czynności zajmują bardzo mało czasu i w porównaniu z rabatami złożonymi z drzew i krzewów ozdobnych naprawdę wymagają bardzo mało uwagi.

3. Gatunki bylin idealnie nadające się na rabaty odporne na suszę

1. szałwia omszona

Jest długowieczną byliną o wielu odmianach. Różnią się one między sobą głównie kolorem kwiatów i wysokością. Znajdziemy wśród gatunku odmiany o różowych, białych i fioletowych kwiatach. Szałwia omszona cechuje się bardzo długim okresem kwitnienia- od czerwca do października. Obrywanie przekwitniętych kwiatostanów znacznie zwiększa długość i intensywność kwitnienia. Lubi gleby przepuszczalne, o średniożyznym podłożu. Nie straszne jej także gleby suche i piaszczyste. Dobrze toleruje długie okresy bez opadów. Pamiętajmy jednak, że świeżo posadzone sadzonki szałwii omszonej przez pierwsze 2-3 miesiące wymagają podlewania, aby dobrze ukorzeniły się na nowym miejscu.

2. przegorzan pospolity

Wysoka bylina idealnie nadająca się na tło rabaty. Sadząc przegorzan pospolity musimy pamiętać, że po kilku latach osiąga dość duże rozmiary- jego wysokość i średnica zbliżają się do 100 cm. Zachowajmy więc odpowiedni odstęp od innych roślin. Najbardziej charakterystyczną cechą opisywanej byliny są duże, kuliste kwiatostany, o intensywnie niebieskiej barwie. Zaczynają pojawiać się na pędach w lipcu i pozostają na nich do końca września. Przegorzan pospolity najlepiej czuje się w pełnym słońcu i suchej, ubogiej, dobrze przepuszczalnej glebie o odczynie zasadowym. Jest w pełni mrozoodporny i nie wymaga okrycia na zimę.

3. driakiew kaukaska

Wieloletnia bylina, nieco zapomniana w obecnych czasach. Dorasta do 60 cm w okresie kwitnienia. Posiada piękne, duże, jasnoniebieskie kwiaty, których średnica zbliża się do 10 cm. Ma ciemnozielone, lancetowate liści, które są dość ostro zakończone. Driakiew kaukaska najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Jest typową rośliną stanowisk suchych. Lubi gleby piaszczyste i przepuszczalne. Nie toleruje wody zalegającej w korzeniach- w takim miejscu bardzo szybko zgnije. Lubi gleby wapienne. Warto więc zastosować nawóz wapniowo-magnezowy, który wzbogaci podłoże w ten pierwiastek. Driakiew kaukaska jest byliną w pełni mrozoodporną i nie wymaga okrycia na zimę. Na rabacie sadźmy ją w 40 cm odstępach.

4. macierzanka piaskowa

Jest typową byliną pierwszego planu. Dorasta do niecałych 30 cm wysokości i jest bardzo dobrą rośliną zadarniającą. Ma płożące, gęsto ulistnione pędy, które są zimozielone. Kwitnienie rozpoczyna w czerwcu. Wtedy to wypuszcza bardzo dużą ilość kwiatostanów w kształcie kłosa, o delikatnym różowym kolorze. Kwitnie do końca sierpnia. Lubi gleby piaszczyste i suche. Nie toleruje cienia i mokrego, gliniastego podłoża. Wybierzmy dla niej stanowisko pierwszoplanowe, aby nie była przysłonięta przez inne rośliny rosnące na rabacie. Zarówno kwiaty, jak i liście macierzanki piaskowej mają bardzo przyjemny, ziołowy aromat.

5. smagliczka górska

Długowieczna bylina idealnie nadająca się do sadzenia na suchych, kamienistych i piaszczystych terenach. Dorasta do 15 cm wysokości, a jej gęste pędy płożą się po podłożu. Ma mięsiste, drobne listki, o szarozielonym kolorze. Smagliczka górska jest rośliną o bardzo wczesnym kwitnieniu. Pierwsze kwiaty pojawiają się już w kwietniu, gdy inne rośliny jeszcze śpią. Wypuszcza bardzo dużą ilość żółtych kwiatów. Wydłużają się one w miarę przekwitania, co jest bardzo rzadką cechą u bylin. Smagliczka górska, jak sama nazwa wskazuje rośnie w trudnych warunkach górskich, jest więc rośliną bardzo odporną na mróz i inne przeciwności klimatyczne.

6. Ruta zwyczajna

Kolejna z nieco zapomnianych w obecnych czasach bylin. Jej okres świetności przypada na średniowiecze. W tym czasie była ona wykorzystywana w wielu dziedzinach życia. Ruta zwyczajna ma piękne, duże, pierzastosieczne liście. Mają one delikatny srebrzysty połysk. Kwitnąć zaczyna w czerwcu. Na każdym krzewie pojawia się od kilku do kilkunastu dużych, baldachowatych kwiatostanów. Są one żółtego koloru. Zarówno kwiaty jak i liście mają specyficzny zapach. Ruta zwyczajna najlepiej rośnie w pełnym słońcu oraz w przepuszczalnym podłożu, o zasadowym odczynie. Dobrze toleruje suszę i wymaga podlewania jedynie przez pierwsze 2-3 miesiące od posadzenia. Na ogół zimuje dobrze- może wymagać okrycia jedynie w bezśnieżne zimy, na wschodzie Polski.

7. Zawciąg nadmorski

Bardzo charakterystyczna bylina suchych i piaszczystych terenów. Gdy dobrze się zakorzeni wytrzymuje długie okresy bez opadów. Intensywnie zielone kępy, które tworzy mają wysokość tylko 10 cm i na pierwszy rzut oka przypominają trawę. W maju z ‘trawiastej’ kępy zaczynają wypuszczać kwiatostany. Mają one ciemnoróżową barwę, kulisty kształt i są osadzone na długich pędach kwiatowych. Zawciąg nadmorski dobrze czuje się na glebach suchych i piaszczystych. Wystarczy mu jedno nawożenie w sezonie. Przez kilka pierwszych miesięcy po posadzeniu wymaga regularnego podlewania, aby jego system korzeniowy dobrze rozwinął się na nowym stanowisku. Jest w pełni mrozoodporny w polskim klimacie i nie trzeba go okrywać.