Tuje to szybko rosnące, piękne iglaki o wszechstronnym zastosowaniu. Dzięki temu, że są roślinami zimozielonymi zdobią ogród przez cały rok i chronią do przed hałasem, zanieczyszczeniami oraz wścibskimi sąsiadami. W obrębie gatunku znajdziemy ogromna liczbę odmian różniących się pomiędzy sobą pokrojem, tempem wzrostu oraz barwą igieł. W tym wpisie chcemy przedstawić Państwu 5 odmian o wybitnej przydatności żywopłotowej. Dowiecie się jak o nie dbać, aby stworzyły estetyczne, żywozielone i gęste naturalne ogrodzenie.
1. Najlepsze 5 odmian tui na żywopłot.
-
1. Tuja ‘Smaragd’
Żywotnik zachodni ‘Smaragd’ to jedna z najpiękniejszych odmian. Ma regularny oraz zwarty stożkowy pokrój. Można z niej tworzyć zarówno formowane jak i nieformowane żywopłoty. Intensywnie zielona barwa igieł przyciąga wzrok każdego kto znajdzie się w pobliżu “Szmaragdu”. Dzięki temu, że wytwarza tylko niewielką ilość szyszek wygląda bardzo estetycznie. Podobnie jak inne odmiany tuja ‘Smaragd’ jest rośliną zimozieloną. Rośnie dość szybko i gdy ma zapewnione odpowiednie warunki to po kilku latach stworzy piękną, gęstą ścianę bez prześwitów. Zimą, podczas niskich temperatur nie zmienia barwy- igły cały czas pozostają intensywnie zielone.
-
2. Tuja ‘Columna’
Żywotnik zachodni ‘Columna’ dorasta do około 6m wysokości. Rośnie bardzo szybko i po 10 latach możemy cieszyć się ponad 3- metrowym naturalnym ogrodzeniem. Łuskowate igły mają ciemnozieloną barwę. W okresie zimowym nie brunatnieją. Cechą charakterystyczną żywotnika zachodniego ‘Columna’ jest wąski, silnie kolumnowy pokrój. Dzięki niemu odmiana ta świetnie nadaje się do tworzenia nieformowanych żywopłotów. Tuje ‘Columna’ posadzone obok siebie nawet w starszym wieku nie tracą mocno strzelistej formy i cały czas wyglądają bardzo estetycznie.
-
3. Tuja ‘Brabant’
Żywotnik zachodni ‘Brabant’ ma luźniejszy pokrój niż odmiany ‘Smaragd’ i ‘Columna’. Najlepiej nadaje się do tworzenia żywopłotów formowanych. Posiada rozłożyste, krótkie gałęzie , do których przytwierdzone są igły o barwie jasnozielonej. Zimą delikatnie brunatnieją, ale po ustaniu mrozów natychmiast odzyskują swój żywy kolor. Tuja ‘Brabant’ jest jedną z najszybciej rosnących odmian żywotnika zachodniego. Po niecałych 10 latach uprawy osiąga wysokość około 350 cm! wytwarza dość dużą ilość jasnobrązowych szyszek. Jest ich znacznie więcej u egzemplarzy cierpiących przewlekłe niedobory wody. Żywotnik zachodni ‘Brabant’ wymaga przycinania. Rośliny prowadzone w formie pojedynczych drzew, na zimę należy związać, aby gałęzie nie zostały uszkodzone przez zalegający śnieg.
-
4. Tuja ‘Aurescens’
Polska odmiana uzyskana 1932 roku w Szkółkach Kórnickich. Na przestrzeni lat zaskarbiła sobie serca wielu ogrodników. Żywotnik zachodni ,Aurescens’ cechuje się średnim tempem wzrostu- po około 10 latach jego wysokość delikatnie przekracza 2 m. Ma zwarty pokrój. Młode egzemplarze prezentują kształt wąskolumnowy, wraz z wiekiem rozszerzają się delikatnie i przybierają formę stożka. Jej cechą charakterystyczną są żółto-zielone igły- młode przyrosty jaśniejsze od starszych. W okresie zimowym roślina przebarwia się na pomarańczowo-brązowy kolor. Po ustaniu mrozów natychmiast odzyskuje swoją pierwotną barwę. Tuja ‘Aurescens’ dorasta do 8 m wysokości. Nadaje się do tworzenia formowanych i nieformowanych żywopłotów.
-
5. Tuja ‘Europe Gold’
Odmiana o średnim tempie wzrostu. Dorasta do 3 m wysokości. Idealnie nadaje się do tworzenia szpalerów oraz formowanych i nieformowanych żywopłotów. Młode egzemplarze żywotnika zachodniego ‘Europe Gold’ mają pokrój średnio wąskiego stożka. Wraz z wiekiem zaczynają rosnąć nieco szerzej. Wytwarza kilka przewodników. Jego łuskowate igły mają złocistożółtą barwę. Zimą stają się ciemniejsze. Odmiana wytwarza dość dużą ilość szyszek, określanych przez niektórych jako mało estetyczne. Jednak w bardzo prosty sposób można je usuwać ręcznie. Igły żywotnika zachodniego ,Aurescens’ osiągają najbardziej wyrazistą barwę na stanowiskach słonecznych.
2. Najlepsze 5 odmian tui na żywopłot- kilka słów o uprawie
Najlepiej czuje się na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Słońce jest szczególnie ważne dla odmian ‘Europe Gold’ oraz ‘Aurescens’, ponieważ zapewnia ich igłom intensywną barwę. Żywotniki zachodnie preferują gleby żyzne,próchniczne o umiarkowanej wilgotności i lekko kwaśnym odczynie. Opisywane iglaki mają dość płytki system korzeniowy co sprawia , że nie są zbyt odporne na suszę. Gdy mają za mało wody ich wzrost ulega zahamowaniu, a igły zaczynają brązowieć. Dlatego w okresie niedoboru opadów wymagają podlewania. Tuje rosną dość szybko i z tego powodu wymagają regularnego nawożenia. Optymalne będą 2-3 dawki mieszanki azotowej lub obornika granulowanego. Dodatkowo co roku w pobliżu bryły korzeniowej warto wkopać niewielką ilość kompostu, który wzbogaci glebę w próchnicę. Tuje dobrze znoszą przycinanie. Zabieg ten należy przeprowadzać dwa razy w sezonie- w marcu i lipcu. Opisywane iglaki są roślinami zimozielonymi, dlatego w okresie zimowym przy niedoborze opadów wymagają podlewania. Bardzo ważne jest również ściółkowanie gleby. Przy przestrzeganiu podstawowych zasad uprawy żywotniki zachodnie zimują dobrze na terenie całego kraju.