Żywopłot liściasty to temat praktycznie nie do wyczerpania. Gdy jest zadbany jest jednym z najpiękniejszych elementów ogrodu. Nadaje mu ładu i elegancji. Najważniejszą rzeczą determinującą sukces w uprawie żywopłotu jest dobranie odpowiedniej rośliny do warunków panujących w miejscu gdzie ma on przebiegać. Do wyboru mamy dużą ilość gatunków iglastych i liściastych. W tym artykule przedstawimy Państwu 7 najlepszych liściastych roślin żywopłotowych. Na pewno dobierzecie gatunek najlepiej pasujący do miejsca w waszym ogrodzie

1. Żywopłot liściasty- bluszcz pospolity

Pnącze o bardzo szybkim wzroście. Ma ogromną zaletę- jego liście są zielone przez cały rok. Mają one ciemnozieloną barwę, są skórzaste i dość twarde. Młode wiosenne przyrosty są nieco jaśniejsze i delikatniejsze. Bluszcz pospolity w sprzyjających warunkach może przyrastać ponad metr rocznie! Dzięki obecności korzeni przybyszowych z łatwością wspina się po podporach i w krótkim czasie pokryje mur czy płot.

Uprawa bluszczu pospolitego

Należy sadzić do na stanowisku cienistym lub półcienistym Gleba powinna być żyzna, o dużej zawartości materii organicznej. Żywopłot z bluszczu należy podlewać regularnie- bardzo lubi stale wilgotną glebę. Dobre nawożenie to podstawa, aby uzyskać piękny mur z bluszczu pospolitego. Warto stosować kompost oraz nawóz mineralny wieloskładnikowy ( 2 razy w sezonie). Opisywane pnącze przycinamy dwa razy w sezonie- wiosną oraz na końcu lipca. Tniemy 1/3 długości nowych przyrostów. Bluszcz pospolity na ogół zimuje bardzo dobrze. W mroźne zimy może przemarzać, jednak szybko się regeneruje. Młode sadzonki na okres zimowy warto okryć agrowłókniną.

2. Żywopłot liściasty- berberys thunberga

Krzew dorastający do 2 m wysokości. Ma sztywne pędy i gęsto ułożone liście. Berberys thunberga kwitnie w maju. Kwiaty nie mają zbyt dużej wartości ozdobnej. Jednak, gdy kwiaty przekwitną, na gałęziach zaczynają pojawić się owoce. Gdy dojrzeją nabierają intensywnie czerwonej barwy. Są ozdobą berberysu przez całą zimę. Mogą być zjadane przez człowieka. Berberys thunberga posiada na pędach kolce. Idealnie nadaje się więc do tworzenia żywopłotów obronnych, które mają utrudnić przedostanie się do ogrodu leśnym zwierzętom, Liście berberysu w zależności od odmiany mogą mieć rozmaite kolory.

Uprawa berberysu thunberga

Krzew ten sadźmy na stanowisku słonecznym- wtedy liście odpowiednio się wybarwią. Preferuje gleby przepuszczalne o umiarkowanej żyzności. Dobrze rośnie także na glebach suchych i piaszczystych, jednak w okresie niedoboru opadów wymaga na nich częstego podlewania. Jest tolerancyjny jeśli chodzi o pH podłoża. Aby berberys thunberga był gęsty i ładnie wybarwiony potrzebuje nawożenia. Stosujmy 1-2 dawki nawozu wieloskładnikowego w sezonie. Berberys thunberga dobrze znosi przycinanie. Nie trzeba go jednak ciąć mocno. Na wiosnę wystarczy przyciąć pędy 0 1/3 długości i usunąć te, które psują formę oraz są suche. Berberys thunberga jest w pełni mrozoodporny.

3. Żywopłot liściasty- bukszpan wieczniezielony

Krzew o zimozielonych liściach dorastający do 3 m wysokości. Ma grube liście o eliptycznym kształcie. Jest chyba najpopularniejszą rośliną do tworzenia niskich i średniowysokich żywopłotów. Bukszpan wieczniezielony rośnie dość wolno, jednak kto miał okazję widzieć żywopłot bukszpanowy to wie, że warto poczekać. Opisywany krzew ma bardzo zwarty pokrój i gęste ulistnienie.

Uprawa bukszpanu wieczniezielonego

Można sadzić go na stanowiskach słonecznych oraz półcienistych. Gleba powinna być przepuszczalna o umiarkowanej żyzności. W praktyce jednak bukszpan wieczniezielony urośnie nam zarówno na ubogich piaszczystych glebach, jak i na ciężkich i zasobnych. Ważne jednak, aby nie były okresowo zalewane. Stanowisko dla bukszpanu powinno być osłonięte- ułatwi mu to zimowanie. Jeśli posadzimy go na wietrznym miejscu to w okresie mroźnej i wietrznej pogody warto okryć go agrowłókniną- szczególnie młode sadzonki. Bukszpan cechuje się dużą wytrzymałością na susze, jednak aby rósł intensywnie i miał żywy kolor podlewajmy go co kilka dni. Do nawożenia możemy wykorzystywać zarówno nawozy naturalne, jak i mineralne.

4. Żywopłot liściasty- ostrokrzew karbowanolistny

Wykorzystywany głównie do tworzenia niskich żywopłotów. Cechuje się gęstym ulistnieniem i zwartym pokrojem. Jest łudząco podobny do bukszpanu. W Polsce znajdziemy jego kilka odmian różniących się pomiędzy sobą kolorem liści, tempem wzrostu oraz pokrojem. Ostrokrzew karbowanolistny kwitnie w maju i czerwcu. Osobniki żeńskie wytwarzają niewielkie czarne owoce. Nie są one jadalne. Opisywana roślina ma eliptyczne, połyskliwe i dość twarde liście.

Uprawa ostrokrzewu karbowanolistnego

Podobnie jak bukszpan preferuje słoneczne oraz półcieniste. Gleba do jego uprawy musi być stale umiarkowanie wilgotna, przepuszczalna i dość żyzna. Pod żadnym pozorem nie może to być terem podmokły. Odczyn podłoża powinien kształtować się w okolicy obojętnego. Ostrokrzew najlepiej nawozić kompostem oraz 2-3 razy w sezonie niewielkimi dawkami nawozu wieloskładnikowego. Aby ostrokrzew karbowanolistny trzymał pokrój musi być przycinany. Robimy to w dwóch terminach- na wiosnę oraz na początku sierpnia. Wiosną zeszłoroczne przyrosty przycinamy o połowę, a sierpniu usuwamy nieestetycznie wyglądające, odstające pędy. Ostrokrzew karbowanolistny dobrze znosi polskie zimy, jednak w duże mrozy warto okryć go agrowłókniną.

5. Winobluszcz pięciolistkowy

Piękne pnącze, które tempem wzrostu prześciga nawet bluszcz pospolity. Ma duże liście złożone z 5 mniejszych listków. Mają one żywozieloną barwę. Jesienią przebarwiają się na intensywnie czerwony kolor, a następnie opadają. Winobluszcz pięciolistkowy niestety nie jest rośliną zimozieloną. Jednak zimą jego pędy zdobią granatowe owoce, które dojrzewają jesienią. Nie są one jadalne dla ludzi. Pędy winobluszczu wspinają się po podporach dzięki wąsom czepnym.

Uprawa winobluszczu pięciolistkowego

Roślina bardzo łatwa w uprawie. Można ją sadzić zarówno na stanowiskach słonecznych, półcienistych jak i cienistych. Winobluszcz pięciolistkowy urośnie praktycznie na każdej glebie. Lubi jednak, gdy podłoże jest stale umiarkowanie wilgotne- rośnie wtedy szybciej. Mimo to, ma dużą tolerancję na niedobór wody. Nawozimy go 1-2 razy w sezonie. Do tego celu możemy wykorzystać obornik lub mineralny nawóz wieloskładnikowy. Winobluszcz pięciolistkowy przycinamy dwa razy w sezonie- na wiosnę oraz w lipcu. Za każdym razem tniemy 10-20 cm pędów. Jest on w pełni mrozoodporny.

6. Żywopłot liściasty- ostrokrzew Meservy

Krzew powstały ze skrzyżowania ostrokrzewu wyprostowanego i ostrokrzewu kolczastego. Dorasta do 2 m wysokości. Ma ciemnozielone, lekko kolczaste liście. Cechują się dużą sztywnością. Ostrokrzew Meservy to roślina zimozielona. Jest dwupienny. Czerwone, kuliste owoce pojawiają się jedynie na osobnikach żeńskich. Ostrokrzew Meservy ma wzniosły pokrój.

Uprawa ostrokrzewu Meservy

Może rosnąć zarówno w słońcu, jak i w cieniu. Gleba powinna być umiarkowanie żyzna i przepuszczalna, o odczynie lekko kwaśnym. Ostrokrzew Meservy lubi nawożenie. Zastosujmy 2 dawki nawozu mineralnego w sezonie. Do prawidłowego wzrostu wymaga także podlewania. W okresach niedoboru opadów trzeba to robić regularnie co 2-3 dni. Tniemy go wczesną wiosną. Starajmy się omijać jak najwięcej pędów mających zawiązane pąki kwiatowe. W przeciwnym razie nie mamy co liczyć na ozdobne owoce. Ostrokrzew Meservy wytrzymuje mrozy do -25 stopni Celsjusza. W mroźną, słoneczną i wietrzną pogodę warto okryć go agrowłókniną.

7. Ligustr pospolity

Dorasta do 5 m wysokości. Ma ostro zakończone, owalne liście. Mają one żywozielony kolor. Na zimę opadają. W czerwcu na pędach ligustru zaczynają pojawiać się kwiaty. Mają one biały kolor. Powstają z nich owoce, które gdy dojrzeją mają czarną barwę. Są błyszczące. Nie można ich jeść. Ligustr pospolity rośnie szybko. Po 5 latach mamy  żywopłot o wysokości 1,5 m. Ligustr ma dobrą mrozoodporność. Charakterystyczne dla niego jest to, że jego liście opadają dość późno.

Uprawa ligustru pospolitego

Ligustr pospolity preferuje stanowiska słoneczne i półcieniste. Można go sadzić na każdym typie gleby. Dobrze znosi niedobór wody, jednak w takich warunkach jego wzrost jest mało intensywny. Ligustr pospolity jest rośliną o dużych rocznych przyrostach. Aby miał je z czego budować wymaga nawożenia. Można stosować nawóz mineralny wieloskładnikowy 2-3 razy w sezonie. Nie trzeba okrywać go na zimę. Bardzo lubi przycinanie. Dzięki niemu staje się gęstszy i rośnie intensywniej. Przycinamy go dwa razy w sezonie- wiosną oraz latem.