Istnieją takie rośliny, które chronią granice posesji ze skutecznością płotu z drutu kolczastego. Nie przedrze się przez nie żadne zwierze, które mogłoby wyrządzić szkody w ogrodzie. Takie naturalne ogrodzenie idealnie wtapia się w krajobraz, często jest źródłem jadalnych dla człowieka owoców oraz tworzy unikalny ekosystem na obrzeżach działki. Kluczem do sukcesu  jest dobranie rośliny o gęstych i ciernistych pędach, która charakteryzuje się intensywnym wzrostem oraz wysoką mrozoodpornością. Poniżej przedstawiamy 7 gatunków, które idealnie wpasowują się w powyższy opis, a ich sadzonki są relatywnie tanie i łatwo dostępne.

1. Śliwa ałycza(śliwa wiśniowa)

Nieduże drzewo o eliptycznych liściach. Gałązki śliwy ałyczy często pokryte są cierniami, co sprawia że bardzo dobrze nadaje się do tworzenia obronnych żywopłotów. Kwitnie na przełomie marca i kwietnia. Pojawiają się na niej białe kwiaty, ale niestety szybko przekwitają. Rozwijają się z nich owoce, które gdy dojrzeją przybierają najczęściej rumiano-czerwoną barwę, a ich smak jest zróżnicowany- od słodkiego po kwaśny. Śliwa wiśniowa preferuje stanowiska słoneczne, ale poradzi sobie także w półcieniu. Zarówno podstawowa odmiana jak i jej pochodne o kolorowych liściach cechują się dobrą mrozoodpornością i mogą być sadzone na terenie całego kraju. Ałycza najlepiej rośnie na glebie bogatej w próchnice oraz zasobnej w związki odżywcze, która ma odczyn obojętny. Jest bardzo odporna na zanieczyszczenia środowiska, dlatego z powodzeniem może być sadzona w centrach miast oraz przy drogach. Ma bardzo duże roczne przyrosty- w sprzyjających warunkach nawet 1 m. Żywopłot z ałyczy najlepiej sadzić w dwóch rzędach- osiągnie wtedy szerokość 1 m i będzie bardzo gęsty.

2.Śliwa tarnina

Niewysoki krzew o ciernistych gałęziach. Ma drobne oraz eliptyczne liście o zielonym kolorze. W kwietniu wytwarza ogromną ilość białych kwiatów- w tym okresie wygląda zjawiskowo. Śliwa tarnina posiada granatowe kuliste owoce. Są one jadalne i zawierają bardzo dużo witamin, mają cierpki smak. Jest rośliną idealnie nadającą się do tworzenia naturalnych ogrodzeń dużych ogrodów oraz działek. Dzięki licznym odrostom korzeniowym tworzy bardzo gęstą ścianę, która jest dodatkowo uszczelniona przez długie kolce i stanowi zaporę nie do przebycia. Jej wysokość może dochodzić do 3 m. Dzięki temu, że jest gatunkiem rodzimym nie musimy się martwić o jej zimowanie- jest w pełni mrozoodporna. Pięknie wtapia się w polski krajobraz i jest miejscem gniazdowania wielu gatunków ptaków. Dobrze znosi formowanie.

3. Ostrokrzew Meservy

Jest zimozieloną rośliną o egzotycznym wyglądzie. Posiada kolczaste, połyskliwe oraz ciemnozielone liście z niebieskawym nalotem. Ostrokrzew Meservy jest dwupienny. Dlatego przy tworzenia żywopłotu należy pamiętać aby co 3-4 osobniki żeńskie sadzić jednego osobnika męskiego. Wtedy doczekamy się pięknych czerwonych owoców, które będą ozdabiać rośliny przez całą zimę. Meservy ma najwyższą mrozoodporność spośród wszystkich ostrokrzewów i bez obaw może być sadzony na terenie całego kraju. Jednak młode sadzonki warto przykryć na zimę, aby ułatwić im wiosenny start. Nie jest wymagający jeśli chodzi o uprawę. Urośnie nawet w cieniu. Lubi średnio żyzną, wilgotną glebę o lekko kwaśnym odczynie.  Ostrokrzew należy przycinać wczesną wiosną, tak aby pozostało na nim jak najwięcej pąków kwiatowych.

4. Berberys Thunberga

Ciernisty krzew występujący w wielu odmianach. Polecany do tworzenia niewysokich żywopłotów obronnych. Berberys Thunberga jest bardzo tolerancyjny. Świetnie znosi zanieczyszczoną miejską atmosferę oraz przedłużającą się suszę. Absolutnie nie przeszkadza mu kwaśny odczyn gleby. Jak większość roślin do bujnego wzrostu potrzebuje odpowiedniej dawki nawozu wieloskładnikowego. Utrzymany w dobrej kondycji nie ma najmniejszych problemów z przetrwaniem zimy. Pojawiające się na krzewach czerwone owoce nie są trujące. Mogą być spożywane przez zwierzęta oraz ludzi. Aby sadzonki Berberysu Thunberga stworzyły gęstą, ochronną ścianę należy je regularnie przycinać. Najodpowiedniejsze będzie dwukrotne formowanie- na końcu maja oraz w sierpniu.

5. Głóg jednoszyjkowy

Roślina występująca w rodzimej faunie. Może przybierać formę krzewu lub niskiego drzewa. Ma silnie cierniste pędy, które stanowią zaporę nie do przebycia. W związku z tym żywopłot z głogu może być sadzony wokół dużych działek oraz ogrodów, aby chronić je przed szkodnikami. Spełnia nie tylko funkcję obronną, ale i dekoracyjną. Ma piękne białe kwiaty oraz intensywnie czerwone owoce, które mogą być spożywane przez człowieka. Głóg jednoszyjkowy urośnie na każdym typie gleby. Lubi słońce oraz przycinanie. Dzięki tym czynnikom silnie się zagęszcza i przybiera uporządkowaną formę. Cechuje się wysoką mrozoodpornością i nie wymarznie nawet na wschodzie Polski.

6. Dzika róża

Roślina występujące w Polsce w stanie naturalnym. Ma formę krzewu o wysokości 3 m. Na jej łodygach występują liczne, hakowato zagięte kolce. Długie pędy przewieszają się. W czerwcu pokrywają się niewielkimi kwiatami o białym lub różowym kolorze. W sierpniu na krzewach pojawiają się pomarańczowe niewielkie owoce o jajowatym kształcie. Mają bardzo wysoką zawartość i są niezwykle pożywne. Dzika róża świetnie sprawdza się jako nieformowany  żywopłot. Dzięki przewieszającym się, kolczastym pędom świetnie chroni granice działki. w dawnych czasach była wykorzystywana do tworzenia naturalnych zasiek obronnych. Nie wymaga cięcia, ale bez obaw można przycinać łodygi, które wychodzą za daleko i przeszkadzają. Dzika róża nie lubi kwaśnych oraz podmokłych gleb. Preferuje stanowiska słoneczne. Dobrze znosi mroźne zimy i nawet młode sadzonki nie wymagają okrywania. Idealnie nadaje się do sadzenia w gospodarstwach ekologicznych. Jest miejscem bytowania pożytecznych stworzeń.

7. Rokitnik zwyczajny

Roślina nadająca się wyłącznie na nieformowane żywopłoty. Nie lubi cięcia-po radykalnym może nawet uschnąć. Dorasta do 4-5 m wysokości. Silnie się zagęszcza dzięki dużej liczbie odrostów korzeniowych. Ma szybki wzrost. Jego pędy pokryte są cierniami. Srebrzyste liście bardzo dobrze kontrastują z pomarańczowymi owocami. Owoce są jadalne i bardzo bogate w witaminy. Pozostają na roślinie przez zimę i stanowią jej dodatkową ozdobę. Bardzo chętnie jedzą je ptaki. Rokitnik zwyczajny jest miododajny. Preferuje stanowisko słoneczne. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby- urośnie na każdym jej typie. Warto jednak zapewnić mu zasadowy odczyn podłoża.