Dzisiaj owoce są łatwo dostępne i możemy je kupić o każdej porze roku. Większość z nas miała okazję spróbować owoców bezpośrednio z krzaka we własnych ogrodach lub rodziców czy dziadków. Na pewno przyznacie mi rację, że ich smak znacznie różni się od tych kupowanych w sklepach. Są one dużo smaczniejsze i bardziej aromatyczne. Wpływ na to ma wiele czynników np. nawożenie, opryski, tempo dojrzewania, pogoda czy bezpośrednie spożycie bez przechowywania. Jednak nie ma co analizować- są pyszne i koniec kropka :). W tym wpisie przedstawimy Wam 10 gatunków  krzewów owocowych i postaramy się zachęcić Was do ich uprawy we własnych ogrodach. Krzewy owocowe w ogrodzie- zapraszamy do lektury!

1. Krzewy owocowe w ogrodzie- aronia

Aronia w ostatnich latach wraca do łask. Jest krzewem dorastającym do 2 m wysokości. Jej owoce mają kolor prawie czarny. Mają one słodki smak. Spożywane na surowo są jednak nieco cierpkie. Jednak nadają się idealnie na przetwory. Mają bardzo dużo witamin i minerałów oraz innych substancji wspomagających leczenie wielu chorób.

Uprawa aronii

Do uprawy aronii wybierajmy stanowiska słoneczne- bez dużej ilości światła nie będzie intensywnego owocowania. Gleba powinna być przepuszczalna o umiarkowanej wilgotności. Aronię podlewamy jedynie przez pierwsze 2-3 miesiące po posadzeniu oraz w okresie przedłużającej się suszy. Opisywany krzew cechuje się dobrą mrozoodpornością. Nie wymaga regularnego przycinania- raz na 4-5 lat wystarczy wyciąć nieco starych gałęzi, aby prześwietlić roślinę. Owocuje po około 2 latach od posadzenia. Przed sadzeniem aronii glebę warto zasilić obornikiem. W kolejnych latach możemy stosować niewielką dawkę nawozu mineralnego wieloskładnikowego raz w sezonie. Jeśli, w którym roku zapomnimy o nawozie  nic się nie stanie- aronia nie ma dużych potrzeb pokarmowych. Opisywana roślina kwitnie w maju. Owoce zbieramy na początku września.

2. Krzewy owocowe w ogrodzie- agrest

Jest krzewem dorastającym do 1,5 m wysokości. Ma nieco karbowane liście. U ich nasady znajdują się ciernie. Kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu. Owoce zaczynają dojrzewać pod koniec czerwca. Agrest gotowy jest jest lekko miękki i słodki w smaku. Zawiera sporo witaminy C. Owoce można spożywać  na surowo lub przygotowywać z nich przetwory.

Uprawa agrestu

Agrest najlepiej sadzić na stanowisku słonecznym. Gleba do jego uprawy nie musi być żyzna. Odczyn powinien kształtować się w przedziale lekko kwaśny do obojętnego. Aby uzyskać obfite plonowanie, w okresie niedoboru opadów agrest należy regularnie podlewać. Bardzo ważne jest nawożenie. Jesienią przed planowanym wiosennym sadzeniem agrestu stosujemy obornik lub kompost. W sezonie wegetacyjnym warto dać dodatkowo 1-2 nieduże dawki nawozu mineralnego wieloskładnikowego. Agrest po posadzeniu lekko przycinamy, aby pobudzić go do wzrostu. W kolejnych latach wycinamy stare i nieproduktywne pędy, żeby nie dopuścić do nadmiernego zagęszczenia krzewu. Warto kupować pienne formy agrestu- owoce są wyżej i łatwo je zrywać. Opisywany krzew ma dobrą mrozoodporność i nie wymaga okrycia na zimę.

3. Dereń jadalny

Krzew dorastający do 7 m wysokości. Nieco zapomniany, ale w ostatnim czasie wraca do łask. Ma jajowate liście, które są owłosione od spodu. Sadzi się go jako roślinę owocową i ozdobną. Kwitnie od lutego do kwietnia. Czas dojrzewania owoców różni się u poszczególnych odmian. Te najwcześniejsze owocują już pod koniec sierpnia.  Owoce derenia jadalnego są kwaśne w smaku i raczej nie nadają się do bezpośredniego spożycia. Idealnie nadają się jednak na przetwory. Sadząc derenia musimy dobrze przemyśleć miejsce jakie chcemy dla niego przeznaczyć- jest to roślina długowieczna i owocuje przez ponad 100 lat.

Uprawa derenia jadalnego

Dereń jadalny jest rośliną bardzo łatwą w uprawie. Dobrze rośnie nawet na słabych i suchych glebach. Ma dużą tolerancję na zanieczyszczenie środowiska. Musi być jednak sadzony na stanowiskach o pełnym nasłonecznieniu. Praktycznie nie atakują go żadne choroby i szkodniki. Jest to wielki atut, ponieważ nie wymaga chemicznych oprysków. Doceniają to osoby mające gospodarstwa ekologiczne- jest sadzony w nich coraz częściej. Popyt dyktuje rynek- owoce derenia jadalnego cieszą się rosnącą popularnością.

4. Krzewy owocowe w ogrodzie- borówka amerykańska

Ostatnio bardzo modna. W kraju powstaje coraz więcej jej plantacji. Jest krzewem dorastającym do 2 m wysokości. Kwitnie w maju i czerwcu. W zależności od odmiany owoce dojrzewają od końca lipca do września. W dobrych latach z jednego krzewu można uzyskać nawet 6 kg owoców. Dla tych, którzy jeszcze nie poznali borówki- owoce mają kolor granatowy. Jeśli będą miały właśnie taką barwę możemy je zrywać. Są słodkie- idealnie nadają się do bezpośredniego spożycia.

Uprawa borówki amerykańskiej

Borówkę należy sadzić w miejscu słonecznym. Gleba powinna być próchniczna i stale umiarkowanie wilgotna. Borówka wymaga kwaśnej gleby. Najłatwiej uzyskać taki odczyn mieszając ziemię ogrodową z kwaśnym torfem w stosunku 1:1. Taki zabieg należy wykonać do 40 cm w głąb gleby. Następnie co roku warto stosować specjalny nawóz do borówek mający właściwości zakwaszające podłoże. Borówkę amerykańską najlepiej sadzić wiosną- do zimy zdąży zakorzenić i zaaklimatyzować na nowym miejscu. Przy uprawie borówki bardzo ważnym zabiegiem jest cięcie. Przez pierwsze 3 lata dbamy o to aby na krzewie nie było chorych i suchych pędów. W kolejnych latach wykonujemy cięcie prześwietlające- usuwamy najstarsze pędy. Borówka amerykańska ma dobrą mrozoodporność i nie wymaga okrycia na zimę.

5. Jagoda kamczacka

Inaczej zwana suchodrzewem jadalnym. Nie jest jeszcze tak popularna jak borówka amerykańska, ale z roku na rok jej popularność wzrasta, a co za tym idzie zapotrzebowanie na owoce. Dorasta do 2 m wysokości. Jagoda kamczacka kwitnie w kwietniu. Nie musimy się martwić, że jej kwiaty zostaną zniszczone przez przymrozki- wytrzymują spadki temperatur do -5 stopni Celsjusza. Pierwsze owoce zaczynają dojrzewać w połowie maja! Jest najwcześniej owocującą rośliną jagodową. Owoce mają podłużny, dość nieregularny kształt. Są gotowe do zbioru, gdy mają barwę ciemnoniebieską. Mają lekko kwaśny smak, ale mimo to są bardzo smaczne.

Uprawa jagody kamczackiej

Może być sadzona na stanowiskach słonecznych oraz półcienistych. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby- jednak nie może być ona piaszczysta i sucha. Mimo, że jest rośliną jagodową tak jak borówka amerykańska, to nie wymaga zakwaszania gleby. Jagodę kamczacką podlewamy regularnie przez 2 miesiące po posadzeniu oraz w czasie przedłużającej się suszy. Jest wytrzymała na niedobór wody. Do prawidłowego wzrostu wystarczy jej nieco kompostu oraz 1 dawka nawozu wieloskładnikowego w sezonie. Cięcie jagody kamczackiej nie jest skomplikowane- wycinamy jedynie suche i chore pędy. Po 10 latach przycinamy ją bardziej radykalnie, aby się odmłodziła. Wytrzymuje mrozy do – 40 stopni Celsjusza.

6. Krzewy owocowe w ogrodzie- malina

Krzew owocowy popularny i z każdym rokiem popularny jeszcze bardziej. Nie ma się czemu dziwić, ponieważ wszyscy wiemy jak pyszne są maliny. Krzewy malin dorastają do 2 metrów wysokości. Odmiany jesienne kwitną od maja do sierpnia, natomiast letnie wiosną. Maliny letnie owocują jednorazowo, natomiast jesienne powtarzają owocowanie. Są gotowe do zbioru, gdy są miękkie i mają czerwony kolor.

Uprawa malin

Maliny należy sadzić na stanowiskach słonecznych. Niektóre odmiany zniosą półcień. Dobrze jeśli miejsce do uprawy będzie osłonięte. Gleba musi być lekka i przepuszczalna o dość dużej żyzności. Maliny lubią wilgoć- w okresie niedoboru opadów trzeba je regularnie podlewać. Oprócz wody do regularnego wzrostu potrzebują nawożenia. Przed sadzeniem glebę warto wzbogacić kompostem. W trakcie sezonu wegetacyjnego zastosujmy 2 dawki nawozu mineralnego wieloskładnikowego. Ważnym zabiegiem w uprawie malin jest przycinanie. Odmiany jesienne tniemy na wiosnę tuż przy ziemi, natomiast u odmian letnich wycinamy jedynie stare, chore i przemarznięte pędy. Maliny letnie wymagają palikowania.

7. Pigwowiec japoński

Pigwowiec japoński jest krzewem, którego wysokość nie przekracza 1, 5 m. Jest sadzony zarówno jako roślina owocowa jak i ozdobna. Jego gałęzie są pokryte cierniami. U pigwowca japońskiego kwiaty pojawiają się przed rozwojem liści. Są piękne- mają intensywnie czerwony kolor i pokaźne rozmiary. Liście pojawiają się w połowie kwietnia. Mają ciemnozielony kolor i są połyskliwe. Owoce możemy zbierać we wrześniu. Mają silny aromat. Niestety nie nadają się do bezpośredniego spożycia, ponieważ są kwaśne jak cytryna. Można z nich jednak przygotowywać smakowite przetwory. Zawierają bardzo dużo witaminy C.

Uprawa pigwowca japońskiego

Dla pigwowca należy wybrać stanowisko słoneczne lub półcieniste. Preferuje gleby o umiarkowanej wilgotności i dużej żyzności. W praktyce jednak bardzo dobrze radzi sobie także na słabym podłożu. Znosi długie okresy suszy, jeśli jednak chcemy cieszyc się jego bujnym wzrostem i obfitym owocowaniem, to podlejmy go raz na jakiś czas. Pigwowiec japoński jest tolerancyjny jeśli chodzi o pH podłoża. Opisywany krzew ma tendencje do tworzenia dużej liczby odrostów korzeniowych. Aby obficie owocował należy je wycinać. Pigwowiec japoński nie wymaga okrycia na zimę.

8. Krzewy owocowe w ogrodzie- porzeczka

Krzew dorastający do 3 m wysokości. Najpopularniejsze są gatunki o czarnych i czerwonych owocach. Porzeczka ma duże liście o ciemnozielonym kolorze. Kwitnie w kwietniu i maju. Pierwsze owoce niektórych odmian dojrzewają już w lipcu. Jak sama nazwa wskazuje owoce porzeczki czarnej są gotowe do zbioru, gdy mają czarny kolor, są miękkie i słodko-kwaśne w smaku. Podobnie rzecz ma się u porzeczki czerwonej. Owoce obu gatunków są bardzo zdrowe- mają dużo witamin, minerałów i antyoksydantów. Nadają się na przetwory oraz do bezpośredniego spożycia.

Uprawa porzeczek

Porzeczki preferują stanowiska o silnym nasłonecznieniu osłonięte od wiatru. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna i umiarkowanie wilgotna  o odczynie obojętnym. Przed sadzeniem porzeczek warto zastosować nawóz naturalny- kompost lub obornik. Stosujemy także nawóz mineralny wieloskładnikowy- dwie niewielkie dawki w sezonie. Przy uprawie porzeczki bardzo ważnym zabiegiem jest cięcie. Porzeczkę czarną i czerwona tniemy dopiero 3 lata po posadzeniu. U porzeczki czarnej wycinamy pędy trzyletnie i dbamy o odpowiednie prześwietlenie krzewu. U porzeczki czerwonej po 3 latach latach uprawy wszystkie pędy skracamy do 5-6 oczek. W kolejnych latach pędy, które odbiły także skracamy do 5-6 oczek. Czyli po dwóch latach cięcia mamy porzeczkę o wysokości 10 oczek, po 3 latach 15 itd. Usuwamy także chore i suche gałęzie. Porzeczka jest rośliną mrozoodporną, jednak w mroźne zimy młode sadzonki warto okryć agrowłókniną.

9. Rokitnik zwyczajny

Krzew dorastający do 5 m wysokości. Cechuje się dość nieregularnym pokrojem. Jego pędy pokryte są kolcami. Jest rośliną owocową i ozdobną. Ma piękne lancetowate liście om srebrzystoszarej barwie. Rokitnik jest dwupienny- aby owocował musimy mieć w ogrodzie zarówno osobnika męskiego jak i żeńskiego. Rokitnik zwyczajny kwitnie na żółto. Kwiaty pojawiają się w kwietniu. Owoce są gotowe do zbioru w październiku. Maja pomarańczową barwę. Znajdziemy w nich ponad 200 substancji pozytywnie wpływających na ludzki organizm. Owoce można spożywać na surowo lub przygotowywać z nich przetwory.

Uprawa rokitnika zwyczajnego

Rokitnik lubi dużo słońca oraz przepuszczalną, umiarkowanie wilgotną glebę. Ma dużą tolerancję na suszę, dlatego dobrze radzi sobie także na suchych i piaszczystych stanowiskach. Podłoże powinno mieć odczyn zasadowy. W przeciwieństwie do innych opisanych w tym wpisie krzewów owocowych, rokitnik zwyczajny nie lubi cięcia- bardzo długo się po nim regeneruje. Nie ma dużych wymagań pokarmowych – wystarczy mu jedna niewielka dawka nawozu wieloskładnikowego. Jest odporny na mróz. Nie atakują go choroby i szkodniki.

10. Żurawina wielkoowocowa

Krzew o płożących pędach, które dorastają do 1,5 m długości. Liście pozostają na pędach przez cały rok. Są drobne. Żurawina wielkoowocowa kwitnie od czerwca do końca lipca. Ma drobne kwiaty o jasnoróżowej barwie. Jesienią zaczynają dojrzewać owoce. Mają do 2 cm średnicy i czerwoną barwę. Są bombą witaminową. Sok żurawinowy wspomaga leczenie chorób nerek. Działa także leczniczo na żołądek.

Uprawa żurawiny wielkoowocowej

Żurawinę wielkoowocową należy sadzić na stanowiskach słonecznych- w takim miejscu jej owoce będą pięknie wybarwione. Podłoże do uprawy żurawiny musi mieć odczyn kwaśny. Do głębokości 40 cm ziemię należy wymieszać z kwaśnym torfem. Aby utrzymać kwaśny odczyn w kolejnych latach uprawy można stosować zakwaszający nawóz do borówek- sprawdza się dobrze w uprawie żurawiny wielkoowocowej. Opisywaną roślinę przycinamy w czerwcu. Delikatnie skracamy wierzchołki pędów oraz wycinamy te suche i uszkodzone. Żurawinę podlewamy obficie- lubi wilgotne podłoże. Jest odporna na mróz.