Żywopłot iglasty w krótkim czasie stworzy gęstą zieloną ścianę

Żywopłot iglasty- 5 najlepszych iglaków na żywopłot

Estetyczny żywopłot w ogrodzie to rzecz bardzo ważna. Do wyboru mamy wiele gatunków drzew i krzewów liściastych oraz iglastych. Jak to w świecie roślin bywa różnią się one pomiędzy sobą wymaganiami, docelową wysokością, pokrojem i wieloma innymi cechami, które ostatecznie decydują o wyborze danego gatunku na żywopłot. W tym artykule przedstawimy Państwu 5 gatunków drzew iglastych, które naszym zdaniem są najodpowiedniejsze do stworzenia iglastego żywopłotu.

1. Iglaki na żywopłot- żywotnik zachodni (tuja)

Najpopularniejsza iglasta roślina żywopłotowa w naszym kraju. Owa popularność ma jednak swoje przyczyny. Iglak ten przy właściwej pielęgnacji nie stwarza problemów w uprawie. Można sadzić go na stanowisku słonecznym lub półcienistym. Lubi gleby żyzne i próchniczne, dobrze zdrenowane o lekko kwaśnym odczynie. Przy odpowiednim nawożeniu (kompost, nawożenie mineralne) poradzi sobie także w słabszym podłożu. Tuja wytwarza dość płytki system korzeniowy, dlatego latem należy pamiętać o regularnym podlewaniu. Wtedy nasze rośliny będą szybko rosły i nabiorą żywozielonego koloru. Żywotnik zachodni jest rośliną zimozieloną, dlatego młodsze egzemplarze na stanowiskach wietrznych w mroźne zimy należy okryć agrowłókniną. Tuja bardzo dobrze znosi przycinanie- można nawet powiedzieć, że jest ono niezbędne. Na żywopłot szczególnie nadają się odmiany ‘Smaragd’ oraz ‘Brabant’.

Tuja 'Smaragd' to najlepsza odmiana na żywopłot. Jej uprawa nie nastręcza problemów

2. Żywopłot iglasty- świerk serbski

Jeśli macie duży ogród to jest to świetny kandydat na żywopłot. Świerk serbski jest wysokim drzewem o szybkim wzroście. Ma on ściśle ułożone gałęzie, aż do samej ziemi. Nie musimy więc się obawiać, że będzie łysiał od dołu i stanie się nieestetyczny. Opisywany iglak lubi stanowisko słoneczne o przepuszczalnej glebie. Powinna ona mieć odczyn lekko zasadowy. Nie sadźmy świerka w cieniu- wytrzymuje nawet bardzo duże mrozy. Ma on także znaczną tolerancję na zanieczyszczenia środowiska. Bardzo dobrze znosi cięcie i silnie się po nim zagęszcza. Świerki serbskie w lini żywopłotu sadzimy co 150 cm.

Żywopłot iglasty ze świerka serbskiego rośnie szybki i jest bardzo gęsty

3. Żywopłot iglasty- świerk srebrny (kłujący)

Świerk srebrny, gdy nie jest formowany ma pokrój stożkowy. Może dorosnąć nawet do 50 m wysokości. Jest bardzo łatwy w uprawie pod warunkiem, że zapewnimy mu słoneczne stanowisko. Ma bardzo dużą tolerancję na suszę i zanieczyszczenie środowiska. Odczyn gleby powinien mieścić się w przedziale lekko kwaśny do lekko zasadowy. Regularnego podlewania wymagają jedynie młode, świeżo posadzone egzemplarze. Świerk srebrny najlepiej przycinać wczesną wiosną. Regularne przycinanie jest bardzo ważne, ponieważ bez niego żywopłot ze świerka srebrnego będzie łysiał od dołu. Podobnie jak świerk serbski, świerk srebrny ma bardzo dużą mrozoodporność.

Żywopłot iglasty ze świerka, to bardzo dobre rozwiąznie

4. Choina kanadyjska

W środowisku naturalnym dorasta do 30 m wysokości. Podobnie jak u świerka serbskiego jej gałęzie naturalnie ułożone są aż do samego dołu pnia, dlatego nigdy nie ogołoci się od dołu. Choina kanadyjska ma ogromną zaletę- może rosnąć w cieniu, czyli tam gdzie większość drzew sobie nie radzi. Nie lubi ostrego, palącego słońca. Mając żywopłot z choiny kanadyjskiej powinniśmy dbać, aby podłoże było cały czas wilgotne. Gleba powinna być żyzna o dużej zawartości próchnicy. Choina dobrze reaguje na na nawożenie kompostem- najlepiej robić to co 2 lata. Oprócz kompostu należy zastosować nawóz mineralny wieloskładnikowy z przewagą azotu. Choina kanadyjska bardzo dobrze znosi przycinanie. Silnie się po nim zagęszcza oraz zostaje pobudzony jej wzrost. Cięcie przeprowadzamy dwa razy w sezonie- w kwietniu oraz w sierpniu.

Choina kanadyjska to świetna roślina na zimozielony żywopłot

5. Żywopłot iglasty- cis pośredni i pospolity

Połączyliśmy w tym punkcie dwa gatunki, ponieważ maja one podobne wymagania uprawowe. Preferują stanowiska półcieniste. Urosną także w cieniu i w słońcu, jednak w cieniu należy je częściej przycinać, aby nie straciły regularnego pokroju, a w słońcu częściej podlewać, ponieważ gleba szybciej przesycha, a one bardzo lubią wilgoć. Podłoże powinno mieć odczyn zasadowy. Aby nasz cisowy żywopłot był gęsty i wyglądał zdrowo należy go nawozić. Nawóz mineralny 2-3 razy w sezonie zupełnie wystarczy. Zarówno cis pospolity jak i pośredni są mrozoodporne. Cis rośnie dość wolno. !0 letni żywopłot osiąga wysokość 3 m. Cis pośredni i pospolity tniemy dwa razy w w sezonie- na wiosnę oraz w sierpniu. Odmiany cisa pośredniego polecane na żywopłot co ‘Hilli’ i ‘Hicksii’.

Odpowiednio przycinany cis po kilkunastu latach stworzy piękny żywopłot